Como ben dí (dicía) Virxinia Wolf, a muller precisa dun cuarto propio.
Metáfora ou non, eu preciso dun cuarto propio para escribir, onde todo estea ordenado e limpo. Supoño que iso dá a tranquilidade interior suficiente como para poñerme mans á obra, coller a estilográfica ou o bolígrafo preferido no momento e a libreta (tamén a favorita, sempre de tamaño medio folio e de folla cadriculada sen marxes) e comezar a facer notas, parágrafos, sinopses de capítulos, perfís das/dos protas...
Gosto do meu cuarto propio.
Gosto do meu mundo interior, habitación colorida e acolledora, que me permite amar o silencio e a calma.
Que me permite vivir.
Metáfora ou non, eu preciso dun cuarto propio para escribir, onde todo estea ordenado e limpo. Supoño que iso dá a tranquilidade interior suficiente como para poñerme mans á obra, coller a estilográfica ou o bolígrafo preferido no momento e a libreta (tamén a favorita, sempre de tamaño medio folio e de folla cadriculada sen marxes) e comezar a facer notas, parágrafos, sinopses de capítulos, perfís das/dos protas...
Gosto do meu cuarto propio.
Gosto do meu mundo interior, habitación colorida e acolledora, que me permite amar o silencio e a calma.
Que me permite vivir.
[a imaxe tomeina de aquí]
Um comentário:
Si, a verdade é que un bo lugar para escribir sempre é imprescindible. Bicos
Postar um comentário